Mijn brein creëert orde wanneer ik onder de douche sta, of wanneer ik de koelkast uitkuis, of wanneer ik in bed lig. Woorden poppen op, zinnen zwemmen voorbij. Alles vlot zo snel en makkelijk. Moet ik onthouden, denk ik dan, maar ben al op weg naar een ander zot, zinloos, mal, weet-ik-veel idee. Tegenwoordig zeg ik ze luidop, hopend dat ik ze kan vastgrijpen en bij me kan houden totdat ik ze kan blue-printen. Zwart op wit. Zodra ik een pen te pakken krijg.
Eerlijk? Het werkt niet… Steeds is het wishfull thinking. Ze stromen wel als water, maar dan..foetsie. Door de afvoer. Alsof ze nooit hebben bestaan. Ik moet er iets op vinden. Ik word er gek van. Evernote!! Dat is het! een appje op m’n gsm. Kan ik lekker ‘notitties’ nemen, terwijl ik me douche… 2 dagen heeft het geduurd om die gsm te laten drogen.. Het dan maar opnemen, dan valt die gsm tenminste niet uit m’n handen, dàt moet helpen. Ja, deu-euh. Mijn douche heeft een glazen wand. Hermetisch afgesloten. Enkel wat gemompel in de verte, overstemd met héél véél water. Ook geen optie dus..
Filmen dan?? Lieve god!
Life isn t a ponycamp. 